Dit stuk over misbruik en satanische rituelen sluit aan bij het stuk over schaduwkanten. Hoewel de meeste mensen zich niet bewegen in de kringen van satanische rituelen, hebben we wel allemaal schaduwkanten. In dit stuk neem ik je mee in wat in mij gebeurde toen ik over deze vreselijke gebeurtenissen hoorde. Twee jaar geleden heb ik het geschreven en nu deel ik het met jou, jij die dit leest.
Satanische rituelen 10 juni 2020
Er komen verhalen naar boven over kinderen die misbruikt worden en die betrokken worden bij satanische rituelen. De mensen die deze rituelen uitvoeren geloven dat satan/ lucifer op aarde gaat
komen en de wereld gaat domineren.
Door middel van deze rituelen uit te voeren en deze offers te brengen, geloven ze dat
ze bij de tien procent van de mensheid gaan horen die uitverkoren zijn om te blijven
leven.
De rituelen zijn pervers. Verklede volwassenen die over kinderen urineren en
poepen en die kinderen misbruiken en elkaar laten misbruiken. Kinderen moeten
elkaar met stokjes penetreren en poep en urine consumeren.
Tot aan het vermoorden van dieren en mensen waarna het bloed gedronken wordt
en het vlees opgegeten.
Kinderen worden gedrogeerd en ze worden bedreigd om het geheim te houden.
Ze dreigen hun familie iets aan te doen. Zo zijn er allerlei methodes om de kinderen
te laten zwijgen, maar het bijwonen van de moord op andere kinderen en het
gedwongen meewerken hieraan is overtuigend genoeg.
Ook het opsluiten in een kleine kist waarin ze eerst misbruikt worden en
daarna opgesloten is zeer overtuigend.
Zeer jonge kinderen worden geofferd, liefst baby’s of zelfs geaborteerde kinderen
zodat ze die meteen kunnen offeren. Omdat deze kinderen nog zuiver zijn heeft dit
de voorkeur voor de uitvoerders van de rituelen.
Baby’s worden in een soort bankschroeven geplet en kleine kinderen gedrogeerd en
op een altaar gelegd. Ze worden opengereten, waarna hun hart verwijdert wordt.
In Oude Pekela was er in mijn jeugd ophef. Er was iets aan de hand met een man
verkleed als clown.
Wat ik me herinneren kan is dat de clown een kinderlokker was, verder niet.
En dat er in de loop der tijd zelfs grappen over gemaakt werden, dat is wat mensen
doen als een verhaal zo ver van je vandaan is en zo ongrijpbaar. Dan proberen we
het luchtig te maken zodat het verdwijnt.
Een tijdje geleden begon ik informatie te zoeken na aanleiding van een
documentaire over de Val van de Cabal. Waarin ook gesproken werd over
satanische rituelen.
Over de hele wereld en vooral in hooggeplaatste sferen, zelfs in ons eigen land, waar
er verschrikkelijke dingen gebeuren met kinderen en hooggeplaatste mensen.
Te verschrikkelijk om te kunnen bevatten. En toch, toch wist ik met alle
vezels in mij, dit is waar. Dit gebeurt.
Toen ik een interview hoorde met een Amerikaanse vrouw, die opgroeide binnen de
Illuminatiefamilies, waarin ze vertelde hoe ze vanaf tweejarige leeftijd
gehersenspoeld en onderdrukt werd, kwamen er tranen. Ik was in die kamer als
tweejarige en onderging met haar de onderdrukking.
Daarna vertelde ze hoe ze haar inwijding mocht ontvangen op twaalfjarige leeftijd in
een kelder van het Vaticaan in Rome. Er lag een jong kind op een altaar in het
midden van de ruimte. En er werd een ritueel uitgevoerd waarbij ze aan de grond
genageld stond, maar geen kik gaf. Na de ceremonie werd ze geprezen, omdat ze zo
rustig gebleven was.
Toen ze volwassen was werd ze ingezet om anderen te trainen.
Omdat ze zo ontzettend geduldig was, was ze hiervoor erg geschikt. Zo houdt de
Illuminatie zijn familie in stand en onder controle. Weggaan is niet aan de orde en
wordt bestraft. Uiteindelijk gaat ze toch weg en ondervind hiervan de consequenties.
Tijdens dit interview merk ik in mijzelf dat na het horen van de gebeurtenis van haar als
tweejarige, mijn gevoel op doof staat. Het is net alsof ik onverschillig ben. Maar
tegelijkertijd weet ik dat het verhaal wat ze vertelt klopt. Op het moment dat
luisteraars vragen mogen stellen, komt er een journalist aan het woord. Hij vertelt
dat hij haar gelooft en dan breek ik. Ik huil. En iets in mij is zo opgelucht dat hij
haar gelooft. Dat ze serieus genomen wordt en gehoord.
Wat zegt dit over mij? Kennelijk herken ik de gebeurtenissen omdat ik vanbinnen
met elke vezel in mij weet dat het klopt.
Heb ik dit ook meegemaakt in een ander leven?
Ben ik ook schuldig geweest aan het uitvoeren van deze vreselijke gebeurtenissen?
Of heb ik ze ondergaan? Of beide? En werd ik niet geloofd, of durfde ik niets te
zeggen?
En nu komt de zaak uit Oude Pekela onder mijn neus.
Een plaats waar ik tegenwoordig vaak kom. En waar ik niet ver vandaan ben
Opgegroeid. Waarvan ik me nog we kan herinneren dat het in het nieuws was.
Maar waarvan ik niet wist dat er daar ook rituelen zijn uitgevoerd.
Het is tijd om de ogen te openen.
Niet meer te ontkennen dat deze dingen gebeuren.
Te erkennen dat het kwaad wel degelijk bestaat.
De enige manier om het kwaad te kunnen zien, is om de donkere kant in jezelf
te herkennen, te erkennen. Alle mensen hebben een lichte en een donkere kant.
En elk mens heeft een keus. Je kunt kiezen voor het licht of het donker.
Maar niemand kan zeggen dat ze geen schaduwzijdes hebben.
Leer je eigen schaduwzijdes zien.
Doorzie wanneer je jezelf goedpraat of voordeliger neerzet dan je eigenlijk bent.
Laat jezelf helemaal zien. Zodat je kunt zeggen, ja ik heb ook schaduwkanten.
Door deze schaduwkanten leer ik mezelf beter kennen en kan ik andere keuzes
Maken. En kiezen voor het licht.
Dit is precies waarom er in de oorlog mensen waren die het niet wisten wat er
gebeurde met de Joden. Ze wilden het niet geloven, wilden het niet zien. Wir haben
es nicht gewusst. Omdat de overheid ze iets anders voorhield. En zelfs als het hun
verteld werd, geloofden ze het niet.
Omdat de waarheid te gruwelijk was om te geloven.
En dan zouden ze verantwoordelijkheid moeten dragen voor wat ze wisten. En dat
betekende ook dat de schaduwkanten in het licht zouden komen. Maar wanneer je
je eigen schaduwzijdes niet zien wilt, kun je ze ook niet van een ander zien.
Dit betekent niet dat deze mensen ook zulke gruwelijke dingen deden. Nee, ze
deden juist niets en waren volgzaam.
Zo is het in deze tijd ook. Er zijn mensen die deze vreselijke rituelen ondergaan
hebben en hun verhaal verteld hebben. Maar deze verhalen zijn zo gruwelijk, dat
men er voor kiest om hiervoor geen verantwoordelijkheid te willen dragen. En juist
te gaan volgen wat de overheid ze vertelt. Want die weten wat het beste is voor het
volk, dus de verantwoordelijkheid leggen we in hun handen.
Maar mensen, dit is uit de tijd!
Het is nu juist tijd om zelf de verantwoordelijkheid te gaan dragen voor je eigen
leven. Voor je eigen keuzes.
En om verantwoordelijkheid te kunnen dragen zal eenieder in zichzelf opzoek
moeten. In zichzelf op zoek moeten gaan om uit te vinden wie je bent. Zodat je
ook echt verantwoordelijkheid kunt dragen voor jezelf.
Want alleen een mens die zichzelf goed kent, de leuke en de minder leuke kanten.
De codes die je hebt en van waaruit je reageert, dan pas kun je heel zijn. En
wanneer je dan volledig mens bent, kun je deze verantwoordelijkheid dragen.
Het is ook hierom dat ik me geroepen voel om mijn gedichten, mijn overpeinzingen
en levensvragen te delen. Worstelingen en emotionele achtbanen, schaduwzijdes en
lichtpuntjes, allemaal om te laten zien waar je doorheen gaat wanneer je jezelf
serieus gaat nemen. Wanneer je groeit naar verantwoordelijkheid dragen. Ook al is
dit vanuit mijn uniek zijn geschreven, hoop ik dat er toch herkenning zal zijn wat
zal bijdragen aan een ieders eigen zoektocht.
De opdracht voor ons als mensheid zou dan ook moeten zijn dat we onze
verantwoordelijkheid gaan nemen om volwaardig mens te worden. En dat we onze
kinderen leren om volwaardige mensen te worden. Zodat een ieder zijn unieke zelf
kan gaan inzetten om gezamenlijk tot een overeenkomst te komen voor een prettig
leefklimaat. Waarin er respect is voor elkaars eigenheid en waarin er een
bewustzijn is dat we allemaal uit dezelfde bron komen en met elkaar verbonden
zijn.
Wanneer je een ander schade toe richt, beschadig je ook jezelf.
Wanneer je respect hebt voor het goddelijke in jezelf en je je bewust bent van het
goddelijke in al het leven op aarde, zul je de mogelijkheid hebben om vanuit de
universele liefde te leven.
Kies ervoor om je eigen wijsheid te ontwikkelen.
Kies ervoor om de waarheid zelf te onderzoeken en niet zomaar aan te nemen dat
de overheid ons de waarheid vertelt.
In alle situaties.
Wordt geen volger, geef je verantwoordelijkheid niet weg, maar wordt een volwaardig mens.
Reactie plaatsen
Reacties